Brussels rioolwater komt nog te vaak terecht in onze natuurlijke waterlopen. Brusselse Parlementsleden Lotte Stoops (Groen) en Ingrid Parmentier (Ecolo) kaartten de situatie vandaag aan bij minister van Leefmilieu Alain Maron. Stoops: 'Tien miljoen kubieke meter verontreinigd water stroomt jaarlijks vanuit de Brusselse riolen in de Zenne en het kanaal. Als we meer inzetten op ontharding en de opvanging van regenwater, komt er minder regenwater in onze riolen terecht. Zo maken we plaats voor het verontreinigde rioolwater, dat in de riool hoort, maar nu die plaats niet heeft en daardoor terecht komt in de natuur.'

Vorige week schreven 15 natuur- en milieuorganisaties minister Maron en Minister-President Vervoort aan over de penibele situatie van de Brusselse waterlopen. Overstorting van rioolwater in onze natuurlijke waterlopen is nefast voor de fauna en flora in het water. Het probleem is al lang bekend en bovendien complex. De huidige situatie is het resultaat van een keuze die eeuwen geleden is gemaakt, nl. de aanleg van één enkel rioolstelsel in onze regio. 'Helder water dat niet elders opgevangen wordt of natuurlijk in de bodem dringt (regenwater, bronnen en ondergrondse beken...) wordt gemengd met vervuild grijs water dat gezuiverd moet worden. De toenemende verharding van de bodem door de aanleg van gebouwen, wegen, parkings enz. heeft het probleem van een massale toevoer van helder water in onze riolen tijdens regenachtige periodes alleen maar versterkt. Dit moeten we dus aanpakken,' aldus Parmentier.

Stoops ziet heil in de samenwerking met de milieu- en natuurorganisaties die al lang bezig zijn met deze kwestie en over heel wat expertise beschikken. De organisaties vragen concreet om twee dingen:

• Een studie die de impact van de klimaatverandering op de regenval de komende 100 jaar onderzoekt, in combinatie met de berekening van de schadekost door overstromingen die te wijten zijn aan intensere regenval.
• Een concreet plan met al de ingrepen die nodig zijn om lozingen van rioolwater en overstromingen te vermijden de komende 100 jaar.  

De volledige kost van alle ingrepen die vandaag nodig zijn kan dan in perspectief geplaatst worden t.o.v. de schadekost door overstromingen de komende 100 jaar.

Stoops: 'We moeten hier absoluut op lange termijn denken, dat is cruciaal. Enerzijds moeten we volop inzetten op ontharding en opvangmogelijkheden van regenwater. Dat is niet alleen nodig om ruimte vrij te maken in onze riolen, maar ook om waterschaarste in tijden van klimaatverandering tegen te gaan. Daarnaast zijn langetermijnstudies, zoals voorgesteld door de milieu- en natuurorganisaties, om ons op de toekomst voor te bereiden een absolute noodzaak.'

Minister Maron heeft alvast oor naar meer samenwerking en is daar al actief mee bezig. Een eerste burgerontmoeting vond al (online) plaats in 2020. Tijdens die bijeenkomsten kunnen deelnemers en organisaties zelf met voorstellen komen voor het nieuwe waterbeheerplan, dat in 2022 wordt uitgerold. Andere ontmoetingen zullen begin 2021 worden gepland.