“In een dure studentenstad moeten de drempel naar de universiteit zo laag mogelijk zijn voor studenten met talent. Dat we dat met brede parlementaire steun konden realiseren in een periode van politieke blokkades, maakt het des te mooier”

Brussel is met 110 000 studenten de grootste maar ook de duurste studentenstad van België. Gemiddeld kost een kot maar liefst 680 euro, en per jaar slaat die prijs 5 procent op. In de huidige wooncrisis is het dus een grote uitdaging om al die studenten een betaalbare plaats bieden om te wonen tijdens hun studies.

Een voorstel van ordonnantie van Brussels Parlementslid Celia Groothedde dat vandaag met een brede groep mede-indieners - Zakia Khattabi (Ecolo), Martin Casier (PS), Ilias Mouani (Vooruit), Marie Cruysmans (Engagés) en Najima El Arboui (Team Fouad Ahidar) met expliciete inhoudelijke steun van Olivier Willocx (MR) werd besproken en goedgekeurd in het Brussels parlement pakt deze uitdaging aan.

“Studenten weten precies over welke koten van VUB en ULB het gaat. Ze worden onder de marktprijs verhuurd, er wordt expliciet naar diversiteit gekeken. Een aantal van de koten zijn aangepast voor studenten met een handicap - wat in onze stad zeldzaam is. Een aantal worden voor jonge gezinnen aangepast, wat me bijzonder aan het hart gaat - een student die een kindje krijgt, heeft het een pak moeilijker. Als een student niet kan betalen, wordt er door de universiteit soms zelfs bijgepast. Dit is precies waar ecologisch gedachtengoed over gaat voor me: sociaal, met gelijke kansen voor iedereen en investerend in de toekomst zorgen voor iedereen.

Groothedde benadrukt dat dit écht parlementair werk was, nodig in deze periode van regeringsonzekerheid. “Iedereen kijkt uit naar een regering. Maar intussen zijn er problemen die niet kunnen werken. Ik vind het ontzettend fijn dat zo veel fracties zo constructief en inhoudelijk wilden samenwerken aan deze ordonnantie en wil mijn mede-indieners daar expliciet voor bedanken. Dit is precies wat parlementair werk moet brengen: dat we in het Brussels parlement capteren en beseffen wat Brusselaars en Brussel nodig hebben en daarrond werk verzetten.”


In Vlaanderen en Wallonië krijgen dit soort koten nu al een duidelijke vrijstelling als ‘essentieel in de onderwijstaak van universiteiten voor democratisering en toegang van studenten’. In Brussel hield de ordonnantie een flou artistique. “De situatie in andere gewesten is al aangepast. Dat maakt het nog opmerkelijker dat je in Brussel, de duurste studentenstad met zo veel beloftevolle mensen die het niet gemakkelijk hebben, de sociale studentenkoten van de universiteiten zou gaan duurder maken. Terwijl een heleboel andere universiteiten in dit land een stuk rijker zijn en meer patrimonium bezitten. Dan zeg je eigenlijk aan die studenten: ga maar naar Leuven of Antwerpen studeren, daar is je sociaal studentenkot goedkoper. Willen we echt studenten wegjagen uit Brussel en onze eigen universiteiten achterstellen? Wij willen elke student gelijke kansen geven, hun leven en talenten zo rijk mogelijk laten ontplooien, en daarmee de toekomst van Brussel veilig stellen. Dat dat kon rekenen op zulke brede parlementaire steun, maakt het alleen maar mooier.”